Maria (Film, 2024) - MovieMeter.nl (2025)

+ Mijn Films

• On Demand:

• Bekijk via Pathé Thuis
• Bekijk via Amazon Prime
• Bekijk via meJane
• Niet beschikbaar op Netflix
• Niet beschikbaar op Videoland
• Niet beschikbaar op Disney+
• Niet beschikbaar op Google Play


• Vanaf maandag 16 juni in 19 bioscopen

Maria Callas

Ferruccio

Bruna

Aristotle Onassis

Mandrax

Jeffrey Tate

Yakinthi Callas

John. F Kennedy

Lista Callas

Doctor Fointainebleau

Teaser 🙂

Idd,.... jolly good?

IFFR Preview Tour: Pablo Larraín over Maria - Filmkrant

Deze film toont een exentrice Maria Callas die beschermd door haar huishoudster en lakei de laatste dagen van haar leven ingaat waar de medicijnen haar duidelijk doorheen slepen.

Meesterlijke rollen van deze 3 personages maken dat dit perfect geplaatst en weergegeven word binnen de tijdspanne van de jaren '70 in Parijs.

Het is duidelijk voor iedereen dat "La callas" niet meer zal optreden en gaandeweg komt dit besef ook bij haar.

Desondanks Maria Callas ondertussen bij de mainstream bevolking totaal vergeten is, geeft deze film toch een mooi beeld van haar grootsheid van weleer en dit in combinatie met het verval op latere leeftijd.

Mooie, ingetogen film, zeker het bekijken waard en een eerbetoon aan deze merkwaardige dame.

Maria is een intiem portret van een van de beroemdste (en volgens velen de beste) operazangeressen. De film slaagt er goed in om haar laatste dagen als gepensioneerde zangeres weer te geven, maar verweeft ook stukjes en beetjes over haar vroege leven.

Laat ik beginnen met te zeggen dat deze film er absoluut prachtig uitzag met zijn Kodak Gold 200-achtige kleurenpalet. Het voelde herfstachtig, gezellig en warm. De subtiele - en niet zo subtiele - camerabewegingen zijn geweldig en er is geen enkel lelijk frame te vinden.

Angelina Jolie is goed. Heel goed zelfs. Ik zou echter wel kunnen zeggen dat ik Callas niet zelf heb gezien, maar eerder Jolie die zo goed mogelijk acteert en probeert als Callas te zijn. Het is indrukwekkend dat ze daadwerkelijk opera heeft leren zingen, dus daar moet ik haar echt voor prijzen. Het enige wat heel duidelijk te zien was, was dat Jolie wanhopig probeert nog een Oscar te winnen.

Tempo is een probleem dat veel films hebben en deze film is niet anders. Sommige plotpunten worden tot vervelens toe uitgediept terwijl ik wachtte om meer van andere aspecten te zien. Het is ook een beetje te lang voor wat het probeert te vertellen.

Maria is zeker een biopic zoals een andere met een bekende structuur, grootse theatraliteit en mensen die acteren alsof hun leven ervan afhangt. Het is goed, maar ik vind dat Callas een meer diepgaande en evenwichtige film had verdiend.

3,5*

Opvallend is dat Maria vanaf 13 Februari bij Pathe momenteel maar te zien is in twee Bioscopen van Pathe in Pathe Binnenhof in Den Haag en in Amsterdam Pathe City

Draait momenteel ook niet in Pathe Tuschinski waar ik hem zeker had verwacht dat Maria daar ook te zien is

De Trailer van Maria zegt al genoeg dat dit een hele mooie ontroerend emotionele film is die je raakt.

Tegenvaller.

Ooit zag ik een documentaire over Callas die me ontroerde, maar hiervan was nu geen sprake. Prachtige beelden, geweldige mise-en-scène en buitengewoon hoe de stemmen van La Callas en de actrice zijn gemengd, maar ik werd er - ben grote fan van La Callas - niet koud of warm van, wellicht ook omdat de gebeurtenissen uit haar leven mij niet meer verrasten? Zeker vanwege de traagheid van vertellen - waar ik meestal op kick - en zeker vanwege de volle lippen van Angelina Jolie die mij behoorlijk in de weg zaten.

Jammer.

sinds lange tijd weer eens naar het filmhuis geweest

voor mij als opera liefhebber viel deze film wel (heel) goed::

goed gecast (ik pruimde Jolie hier wel en ik ben zeker geen fan verder), super geacteerd, prachtige beelden, heerlijk traag (soms is dat gewoon lekker), er zitten veel lagen in de film, en de muziek 👌

hou je van standaard Hollywood beukfilms: vooral niet gaan, hou je van het filmhuis en opera: dikke aanrader wat mij betreft

Vol verwachting de film gaan bekijken. Groot fan van Callas. De film is mooi gemaakt, de beelden zijn prachtig. Maar, ik had gehoopt meer over het gehele leven van Callas te zien. De focus op de laatste 2 weken van haar leven is een keuze, maar deze doet haar in mijn optiek tekort. Voor de nieuwe generaties is dit misschien een eerste kennismaking met Callas en dan voelt het verhaal incompleet.

Maar, ik snap ook de enthousiaste meningen van anderen.

Ik ken Callas alleen maar van naam en reputatie. Geen idee dat ze jaren gestopt was en sukkelde met haar (mentale) gezondheid, dito verslavingen. Het zijn dan ook die laatste periode waar de film de focus op legt. Met hier en daar een zwartwit flashback, soms ook synchroon met de locatie zodat het leek op lang vervlogen herinneringen.

Dergelijke biografieën kan je blind toevertrouwen aan Larrain natuurlijk. Cinematografisch opnieuw enorm mooi en ik waardeerde de film wel. Ik werd er in meegezogen, mooie plaatjes ook hier en daar van Parijs, binnen als buiten.

Interessante vertolking van Angelina Jolie, deed het eigenlijk prima. Ook die Onassis was een intrigerend gluiperig figuur. Goede cast ook met Favino en Rohrwacher. Geen operaliefhebber, maar van de muziek kreeg ik ook een mooi warm gevoel. Die Verdi’s 'Anvil Chorus' uit Il trovatore bvb, daar aan de Eiffeltoren... Fijn!

Pablo Larraín heeft met Jackie, Spencer en Maria in mijn ogen de beste filmtrilogie ooit afgeleverd. Maar het laatste deel is wel een tikje minder dan de eerste twee.

Ik ben op zich geen opera liefhebber en vooral halverwege Maria zijn er teveel cross-cuttings met optredens naar mijn smaak. Ook kleurt Larraín hiermee meer binnen de lijntjes van het genre van de biopic, door via flashbacks de levensgeschiedenis van Callas in te vullen. Maar het blijft toch in de eerste plaats een psychologisch portret. Dat op sommige momenten ontroert en indruk maakt. Te beginnen al met de openingsscène, die het gevoel uitstraalt van een in-memoriam reel. Bij alle drie de films zijn er commentaren over afstandelijkheid, maar ik kan me daar niks bij voorstellen, ze ontroeren mij juist diep. Vooral is het bij vlagen zo intiem dat je je een voyeur waant. Het mindere aan deze Maria is dat de problemen waar de diva mee worstelt me niet zo erg boeien. Ze probeert haar eigen stem te vinden, om zo haar persoon en de publieke figuur die ze is beter samen te laten vallen. Voor mijn gevoel brengt Larraín daarin niet veel nieuws voor het voetlicht. En tenslotte was het misschien beter geweest om de figuur van Onassis meer op de achtergrond te houden, analoog aan wat er in Jackie gebeurt met JFK en in Spencer met Charles.

Niettemin een erg mooie film, prachtig aangekleed, met een fraaie score en enkele zeer mooie momenten. De laatste zangscène is ook echt prachtig.

Mooi beknopt weer gegeven. En vergeet de lipsync niet, lijk me moeilijk vooral in een andere taal was perfect. Voor mijn oscar waardig en 5 sterren.

JA EN???????

Ja precies (Denk aan je bloeddruk).

Ik ben zelf een enorme fan van de vocale performances en de dramatische stem van La Callas. Reeds 40 jaar. Ontdekt dankzij mijn moeder - zodra Callas in de 50'er en 60'er op de radio was moest zij altijd huilen.... Ik ook trouwens eenmaal Callas ontdekt. Kocht vinyl bij de vleet, zowel complete opera uitvoeringen als het verzamelde werk.

Klinkt misschien vreemd maar ik houdt niet per definitie van klassieke zang en muziek, echter wel van Callas en componist Gustav Mahler.

Dreaming of Maria Callas, whoever she is.

Het is wel een beetje schrikken, een film over Callas met Angelina Jolie in die rol. En dan nog zingen ook. Dat kan toch niet goed gaan, denk je dan.

Maar dat gaat het dus wel. De diva komt fraai tot leven, en haar divagedrag is af en toe heerlijk - en Jolie weet dat prima over te brengen. Geloofwaardig en authentiek. En zelfs de zang overtuigt - en dan niet alleen die delen waarbij overduidelijk de stem van de echte Callas gerestaureerd en wel in de recycling gaat.

En behalve het geluid is ook het beeld echt super mooi - en vanaf het begin ook al, maar nog steeds met wat uitschieters - het segment van Mme. Butterfly in de regen is een fraai voorbeeld.

Wat minder goed bij me aankomt is de manier waarop het verhaal uitgewerkt is. Niet de juiste balans tussen biografie en de setting van de laatste week, en daardoor komt het af en toe langdradig over. En wellicht het ergste, er komt maar matigjes uit wie Callas nou eigenlijk was, en waarom ze zo'n diva was - en belangrijker dan dat, waarom ik de tranen al over mijn wangen heb lopen als zij de tweede maat zingt, terwijl ik bij elke andere zangeres vraag of die kat toch maar liefst snel uit zijn lijden geholpen mag. Misschien heel even, als ze uitlegt waarom ze nooit naar haar eigen platen luistert, maar behalve dat is het toch vooral alsof je droomt van iemand waar je eigenlijk niets van weet.

Toch nog steeds een fijne film, en misschien is het gewoon ons ook niet gegeven om er iets van te begrijpen. En behalve dat al, het is toch nauwelijks mogelijk om teveel Callas te hebben.